Aleksandra ma trzynaście lat i już od jakiegoś czasu zastanawiała się jak wygląda okres. Jej najbliższe koleżanki z klasy Marta i Kasia już dostały pierwsze miesiączki i dawały jej do zrozumienia, że są przez to bardziej dojrzalsze, że stały się kobietami podczas, gdy ona jest jeszcze dzieckiem, ponieważ go nie ma. Aleksandrę bardzo smuciło zachowanie jej najlepszych koleżanek, czuła się gorsza i nie chciała już od nich odstawać. Wymyśliła więc pewien plan, w którym będzie udawała, że już dostała okresu, jednak musiała się przygotować do jego realizacji. Pewnego dnia, gdy odrobiła już swoje zadania domowe poszła do swojej mamy, która właśnie wróciła z pracy w szpitalu i zapytała się jej jak wygląda okres. Jej mama powiedziała, że wszystko jej z wielką chęcią wytłumaczy, ale niech usiądzie w fotelu i chwile poczeka. Po pięciu minutach, gdy Aleksandra zastanawiała się czy nie zrezygnować jednak z pomocy mamy i nie poszukać informacji w Internecie jej mama wróciła do pokoju z broszurką informacyjną, którą pokazała córce. W broszurce były zawarte informacje jak wygląda okres, jak się do niego przygotować. Dodatkowo Aleksandra dostała mały kalendarzyk, w którym będzie mogła zaznaczać dni trwania okresu, co pozwoli jej przygotować się do następnej miesiączki. Jednak mama Oli zadając swojej córce parę podstawowych pytań domyśliła się, że córka jeszcze nie dostała pierwszej miesiączki. Wiedziała, że przekazanie córce tych informacji jest potrzebne, ale zastanowił ją dziwny smutek w oczach Aleksandry. Nakłaniając córkę do rozmowy poznała jej zmartwienie i plan, który sobie przygotowała, aby pokazać swoim koleżankom, że też jest już dorosła. Mama Oli nie zanegowała jej pomysłu wprost, ale wytłumaczyła córce dlaczego nie powinna się przejmować komentarzami swoich koleżanek i pocieszyła ją robiąc z nią listę zalet i wad dostania miesiączki. Po długiej rozmowie Aleksandra doszła do wniosku, że tak naprawdę jest szczęśliwa, że nie musi jeszcze znosić trudów i bólów jakie wiążą się z dostaniem okresu.
